Als EHBO-er (eerstehulpverlener) kun je veel, maar mag je niet zoveel en zeker waar het toedienen van medicatie betreft dus blijf daar zoveel mogelijk van af.

Medicatie dient door de persoon zelf worden genomen en door een arts te zijn voorgeschreven.

Maar als u bv. een paracetamolletje geeft vraag dan altijd of men hiervoor al dan niet allergisch is.

Als men bij uw EHBO-post komt en men heeft uitslag vraag dan ook of men iets heeft genomen waar voor men allergisch is ook komt het voor dat mensen allergisch zijn voor Betadine of een ander ontsmettingsmiddel, latex, pleisters etc. dus vraag altijd of men ergens allergisch voor is.

Uitslag kan men ook krijgen als men zich ineens wast of scheert met een ander merk zeep dan men gewoon was, dus altijd doorvragen zeker als het allergie betreft.

Tot in de jaren 60 van de vorige eeuw werd het toedienen van zuurstof zelfs aan EHBO-ers geleerd hetgeen tegenwoordig uit den boze is (ondanks dat ik al meer dan 30 jaar mijn diploma heb is het in mijn periode nooit geleerd) kijk maar eens in de oude oranje kruis boekjes.

Het geven van een paracetamolletje mag nog net aan een volwassene het toedienen van insuline bij een diabeticus alleen bij goedkeuring van de behandelend arts en een speciale cursus door die arts en een schriftelijke verklaring dat men bij die persoon ingeval van nood insuline mag toedienen.

De epi-pen ook hier moet men goed weten wat men doet, want na het toedienen van de epi-pen moet men ten alle tijde de ambulance bellen omdat slechts enkele minuten de gevolgen van een anafylactische shock zijn uitgesteld.

 

JE BENT EEN EERSTE HULPVERLENER EN GEEN ARTS. Dus schoenmaker blijf bij je leest.

Waar moet je op de wereld Boek dag overschrijven als je een verzamelaar bent van EHBO gerelateerde boeken en items. Dan kijk je natuurlijk in je collectie wie van de auteurs verbonden waren aan de Ned. Ver.- Of de KNV-EHBO. Veel van de  redacteuren van de Voorpost van den dokter waren voorzitter / secretaris van de vereniging, maar waar je absoluut niet om heen kunt is Dr. Molhuysen die vele verhandelingen heeft geschreven in de voorpost. Enkele titels van zijn hand zijn EHBO-oefengevallen (alleen al van de eerste serie zijn zeker 10 drukken verschenen), het prisma EHBO boek en Dr. Molhuysen doceert.

Een mooie uitspraak van  Dr. Molhuysen is;

Hij die kent en niet kan

is een theoretische man.

Hij die kan en niet kent

praktische vent.

De theorie en praktijk

zijn even veel waard

doch het beste is

men vind ze gepaard.

Er zijn natuurlijk nog vele andere schrijvers geweest die een grote bijdrage aan de EHBO hebben geleverd zoals: Dr. P.H. van Eden, Dr. T.A. Hoofdman, Dr. P.H. van Rooyen, H.J.A.T. Doppenberg allen namen uit het verleden maar ook tegenwoordig zijn er nog mensen die met hart en ziel hun bijdrage leveren aan de EHBO in de vorm van blog op de site maar ook in de vorm van het EHBO-boek (Marion v/d Hurk e.a.).

Alle auteurs en redacteuren die in de loop der jaren ook al zijn ze niet vernoemd maar wel hun bijdrage geleverd hebben bedankt voor jullie inzet voor de EHBO en de KNV in het bijzonder.

Mocht u een interessant onderwerp hebben of een lokaal jubileum boekje uitgeven m.b.t. de EHBO laat het ons weten.

Schrijft U ook eens een leuke bijdrage dan komt het niet steeds op de zelfde mensen neer.

 

In 2018 hoopt de KNV haar 125 jarig  jubileum te vieren wellicht heeft u daar nog leuke ideeën of items voor ook dat horen we graag.

 

Ik zoek voor de collectie nog de 6 LOTUS tijdschriften die in 1967 en 68 zijn uitgegeven.

 

EEN SCHRIJVER IS EEN BLIJVER (of zoals het spreekwoord zegt wie schrijft die blijft).

Hoe benader je mensen met Down of een andere handicap.

Zoals je zelf ook benaderd en behandeld wil worden namelijk met respect en als mens.

Praat met de persoon zelf en niet over de persoon heen met de begeleider alsof deze er niet is en niet mondig genoeg zou zijn om zelf te antwoorden. Iemand in bv. Een rolsstoel kan vaak zelf wel zeggen wat er is gebeurd, stel de vragen aan de persoon zelf, vaak kunnen zij heel goed aangeven waar de pijn zit en alleen als het niet anders kan vraag je de evt. begeleider.

Een begeleider weet vaak wel meer over de achtergrond van de persoon zoals onderliggende ziekten, allergieën en gedragingen (soms zijn ze enorm sterk of onvoorspelbaar).

Mits goed behandeld zijn ze je enorm dankbaar en laten dat dan ook duidelijk merken met een dikke knuffel.

Het voornaamste is:

• Blijf zelf rustig,
• zorg voor ruimte,
• zeg wat je gaat doen en waarom, dan zullen ze minder gauw in paniek raken
• geef ze de overtuiging dat het goed gaat komen zonder te liegen.

 

Ik vond in mijn collectie een bij Promens care is in 2008 uitgebrachte map met als titel eerste hulp thuis en op je werk, waarin de cliënten geleerd word hoe zij moeten handelen als er een ongelukje gebeurd is (veel foto’s en kort duidelijke teksten) dit om te voorkomen dat den cliënten in paniek raken gekke dingen gaan doen.

BEWIJS ANDEREN HET RESPECT DAT JE ZELF ZOU WILLEN ONTVANGEN.

 

Een begrip dat tot verwarring kan leiden. Je zou het kunnen lezen als dat je de kinderen les geeft in eerste hulp. Terwijl er bedoeld word het geven van eerste hulp bij een gewond kind.

Het geven van hulp aan/bij een gewond kind is al zo oud als de mensheid. Dat kunt u zich natuurlijk wel voorstellen, want elke ouder wil zijn kind graag gezond zien opgroeien.

Daarom werd al in het begin van de 20^e eeuw bij de scouting (padvinderij) veel aandacht gegeven aan het helpen van elkaar. Dat was toen heel bijzonder omdat men altijd sprak over volwassenen binnen de Eerste hulp. Ten tijde van Napoleon waren het vooral de slachtoffers ten velde die geholpen moesten worden de gewone bevolking mochten te rade gaan bij chirurgijns en  kwakzalvers.

Gelukkig kwam er vanuit Engeland een beweging opzetten in 1872 geheten de st. John Ambulance, gevolgd door der Samarietenverein in Duitsland (1882) opgericht door Dr. Fr. Von Esmarch en in 1893 werd de Ned. Ver. EHBO (huidige KNV EHBO) door Dr. C.B. Tilanus Jr..

Het oudste boekje dat ik kon vinden dat de eerste hulp aan kinderen onderwees is van de Nederlandse padvinderij en stamt uit 1928 (eerste hulp voor jongens).

In 1944 werden de padvinders vooral de sociale en hygiëne regels bijgebracht en er waren speciale boekjes voor jongens en meisjes.

Sociale hygiëne was ook in de allereerste jeugd EHBO-boekjes van Jac. Creyghton die vanaf 1948 tot 1965 werden gebruikt zeer belangrijk. Het Oranje Kruis begon met de boekjes Jeugd EHBO-A in 1965. de tijden veranderen en de EHAK is nu vooral gericht op mensen die in kinderdagverblijven, scholen werken en op jonge moeders al bestaat de jeugd EHBO nog wel en kan een jongere die 14 jaar is en goed gemotiveerd al een officieel EHBO diploma halen (wel onder voorwaarden).

Ook voor de gewone EHBO-er(ster) is een EHAK module een mooie aanvulling op het diploma

JE HOEFT GEEN HELD TE ZIJN OM TE HELPEN MAAR HELDEN HELPEN ALTIJD.

Om de zoveel jaar veranderen de richtlijnen voor de reanimatie maar in de loop van de eeuwen zijn er vele manieren geweest om te reanimeren of zoals ook wel wordt gezegd het weer tot leven wekken van een schijndode.

De methoden om een schijndode weer tot leven te wekken zijn niet altijd verfijnt zo was er het rollen over een grote ton, het inblazen van rook via een klisteer in het fondament, gelukkig kwamen er in het midden van de 20^e eeuw betere methoden zoals velen nog wel kennen van horen zeggen of zelfs nog beoefend hebben zoals de methode Holger Nielsen, Silvester, laborde, Howard en Schafer en nog vele anderen werden voortreffelijk beschreven in een boekje dat ik vond in mijn collectie n.l. van Dr. J. W. Loos uit 1949 onder de titel “Schijndood, kunstmatige ademhaling en reanimatie”, in dit boekje staan ook methoden van mechanische beademing zoals de IJzeren long en de wipper methode.  gelukkig kwam in de jaren’60 Peter Saval met een “oude” nieuwe methode van de Mond op Mond beademing en mond op neus beademing. De M.O.M. beademing kreeg in de jaren ’70 veel navolging en in de jaren’90 werd het zelfs een onderdeel van het examen voor het EHBO-diploma en ook de AED zit tegenwoordig in het EHBO-examen.

Hoe de nieuwe reanimatie regels zullen worden moeten nog even afwachten maar er zullen naar ik verwacht geen grote veranderingen zijn en ik hoop dat een ieder die geen EHBO-diploma heeft een reanimatie cursus gaat volgen en zich daarna aangaat sluiten bij de zgn. 6 minuten zones zodat ook adequate hulp bij een hartstilstand kan worden geboden.

Als men dan toch al de stap heeft genomen om een reanimatie cursus te volgen denk dan ook eens aan een ECHTE EHBO cursus bij een EHBO-afdeling in uw omgeving, dan kunt u ook hulpverlenen aan personen die dat hart nodig hebben in de familiekring of als vrijwilliger bij uw sportvereniging en ook bij de eigen EHBO-afdeling.

 

WEET U, WAT U MOET DOEN ALS UW NAASTE IETS OVERKOMT?