Zo begon er een Facebook post van mijzelf op 1 september 2017. Het begon allemaal op vrijdag avond 18 augustus 2017, tijdens de Hellevoetse Vestingdagen, welke voor ons als EHBO start op vrijdagavond va 19.00 uur.

Het was gezellig en de sfeer was goed, ons team had weinig te doen en kon dus ook genieten van de sfeer totdat er rond 23.30 uur iemand het nodig vond om over mijn auto te lopen, drank was hier de grote boosdoener.

Een collega hulpverlener zag het gebeuren maar voordat het bij hem en mij duidelijk was dat het mijn auto betrof was de “vogel” al gevlogen en zat ik met twee grote deuken in mijn motorkap.

Echt zo balen, schade waar je zelf niet debet aan bent. Uiteraard aangifte gedaan, voor de verzekering van belang en toch naar de schade herstel voor reparatie.

 

1 september 2017 was het zover, er zou worden geprobeerd om het met behulp van een lamp (vraag me niet hoe ze het doen)  en een heel klein hamertje (ja echt hamertje) de deuk eruit te krijgen en …. anderhalf uur later was het klusje geklaard… je ziet er niets meer van.

Echt kunstenaars hoor, ik was dan ook super blij.

Hierna besloten we (mijn man en ik) om even een broodje te gaan eten want was toch een lange zit en terwijl we broodje eten wordt er gebeld, ik was mijn vest vergeten bij de schadeherstel. Geen probleem we waren nog steeds in Spijkenisse dus zou hem nog wel halen.

Eerst na het broodje even een boodschap doen en dan op terug weg vest ophalen … dit werd dus echter 2 uur later want op weg naar … werden we geconfronteerd met een ongeluk voor onze neus.

 

Er was een oudere dame van haar fiets gevallen met opstarten bij verkeerslicht.

We bedachten ons geen moment, hup auto stil, knipperlichten aan en Eerste Hulp verlenen.

Hesje aan met opdruk EHBO en kijken wie er al aan het bellen waren met 112.

Het viel ons op dat er inderdaad al gebeld werd maar niemand iets durfde te doen. Mevrouw was slecht aanspreekbaar, reageerde traag en had duidelijk pijn, ze bloedde ernstig uit haar neus want ze was dus vol op gezicht/hoofd gevallen…. verder zagen we geen letsel aan armen, rug, heup en of benen. We vertelden mevrouw dat ze stil moest blijven liggen en vooral haar hoofd/nek niet moest bewegen. Inmiddels was er ook al politie bij, die Eerste Hulp verlening maar wat graag aan ons liet en de trauma helikopter was onderweg.

Nadat de ambulance medewerkers mevrouw op haar rug hadden gedraaid werd gevraagd of wij haar hoofd/nek konden blijven fixeren (in de klem houden) , zagen nu ook een mega blauwe plek ter hoogte van haar slaap.

Mevrouw is naar ziekenhuis vervoerd, helaas geen idee hoe het nu met haar is, maar we nemen aan dat het inmiddels goed met haar gaat.

 

Dus “dronken persoon” bedankt dat je over mijn auto bent gelopen want anders waren wij niet in de buurt van het ongeval geweest en had mevrouw onnodig lang op eerste hulp moeten wachten.

 

Daarom meer mensen EHBO soms kan je verder letsel voorkomen.

Kijk bij uw plaatselijke vereniging wanneer er bij u in de buurt een opleiding start.

Geen onderwerp zoveel besproken als je (eigen) gezondheid en die van anderen. We leven intens mee met de zieken in onze directe omgeving en voelen mee met gezondheidsproblemen wereldwijd. Het is haast niet te begrijpen dat in het westen de medicatie er in overvloed is en aan de andere kant van de wereld er haast geen verbandmateriaal aanwezig is, laat staan medicijnen.

 Het “rijke”westen is echter niet bevooroordeeld want ons continent worden geplaagd door vele “welvaart” klachten denk hierbij aan o.a. obesitas, diabetes type I en II.

Overal kom je spotjes en reclame uitingen tegen om maar vooral te gaan en blijven bewegen, daar blijf je gezond bij.

Vroeger was ik ook volop actief met sporten, op maandag ging ik zwemmen, dinsdag deed ik conditie training, woensdag was ik vrij, donderdag ging ik fitnessen en vrijdag deed ik de week boodschappen (ook top sport hoor) en in het weekend gingen we surfen.

Ik deed graag in de zomer maanden buiten hardlopen maar dit mocht niet meer na ernstige opgerekt enkelbanden niet meer en moest dus nood gedwongen stoppen met sporten in het voorjaar van 1991.

In 1992 na de geboorte van onze dochter ben ik eerst begonnen met Aerobics en heb ik later ook het fitness weer opgepakt en na enige tijd ben ik weer gaan hardlopen op de loopband….een stuk vriendelijker voor mijn enkels. Sporten voelde altijd goed en was voor mij een ontspanning tot aan de winter 2010 ik hier ook mee moest stoppen door twee slechte knieën.

 

Daarom heb ik zo’n respect voor al die hardlopers die meedoen aan de Marathon (van Rotterdam, Amsterdam, Leiden of zelfs een Roparun) ruim 42 km hardlopen. Of zij dit nu als professioneel of recreant meedoen, het is een top prestatie.

Zelf heb ik één keer langs de zijlijn de Marathon van Rotterdam mee gemaakt, mijn stiefzoon Marco liep nl. mee en was toen ook heel knap gefinisht met een eind tijd van  2 uur 45 minuten wat waren wij trots op hem.

Door hem weten wij dat je er flink voor moet trainen, afstanden opbouwen en je eten moet aanpassen want anders ga je het niet redden maar bovenal doorzettingsvermogen, die laatste kilometers zijn echt heel zwaar.

 

Als EHBO-er langs een hardloop parcours is het dan ook wel handig wanneer je iets af weet wat Eerste Hulp bij Sportongevallen want blessures van hardlopers zijn heel anders dan die bij bijv. voetballers of hockeyspelers.

 

Heeft u nog vragen over dit onderwerp, aarzel niet en laat het ons weten KNV EHBO zit in een heleboel plaatsen en bij twijfel kan het hoofdkantoor in Zeist (of via deze website) uw vragen beantwoorden of door zetten aan de plaatselijke afdeling.

Als voor de meeste EHBO-ers het seizoen stopt begint voor meestal een select gezelschap juist de drukte. Heel veel gemeentes hebben nl. in de zomermaanden evenementen waarbij (gelukkig) vaak EHBO bij aanwezig is (moet zijn) omdat anders het evenement niet mag door gaan.

In onze gemeente hebben naast veel kleinere evenementen twee grote evenementen, allebei in augustus…

Terug van vakantie gaan we dus “uitgerust” vol aan de bak… evenementen zijn verschillend van karakter maar hebben vaak tegen het einde één gemeenschappelijke deler, alcohol! Dit jaar viel het op beiden evenementen gelukkig mee.

 

Maak je wat mee dan? krijgen we vaak te horen… Ja dat wel. Mijn standaard antwoordt is altijd: we krijgen alles, van pleisters plakken tot reanimatie van (teen)slippers.

 

Sinds mijn diploma in 1998 draai ik al evenementen en al die jaren nog nooit  tijdens een evenement een Reanimatie gehad van een persoon…. dit jaar wel. Als coördinator niet zelf in actie geweest maar wel onze andere EHBO-ers…. vier man sterk hebben laten zien dat we dit niet voor niets regelmatig oefenen… als een geoliede machine hebben ze de reanimatie door gezet totdat het slachtoffer over werd genomen door de ambulance medewerkers, ons slachtoffer ging met ademhaling de ambulance in.

Vandaag (28-8-16) kregen we het goede bericht dat slachtoffer eindelijk ontwaakt is, de oude zal het slachtoffer (waarschijnlijk) niet meer worden maar wel voldoende hersteld om nog goed door het leven te gaan.

En daar doe je het voor #welEchtkunnen

De emoties bij de EHBO-ers betrokken bij de Reanimatie zijn/waren heel divers en dan zijn wij trots op ons team!! als een vaste groep waren (en zijn) ze er (nog steeds) voor elkaar….

 

Daarom een roep voor iedereen die nog niet kan reanimeren, ga het leren je kan het verschil tot leven en dood zijn.

Wanneer je binnen 6 minuten kan starten maak je dus echt het verschil …..

 

Kijk op KNV EHBO of Hartstichting waar er bij u in de buurt een reanimatie en AED training wordt  gegeven, dit is NIET gratis zoals veel mensen denken maar wordt wel veel al vergoed door zorgverzekeraars na het behalen/aan tonen van de “vak”bekwaamheid.

Eén of twee avonden/middag/ochtend eigen tijd kunnen een groot verschil maken.